Josephine (12) - journalist
“Ik leerde mezelf lezen toen ik vier was. In het eerste leerjaar las ik al boeken van het hoogste leesniveau. In mijn bed liggen dan ook meer boeken dan knuffels en elke avond lees ik mezelf in slaap. Als de kinderen van de klas hun neus optrekken omdat ze een boek MOETEN lezen, ben ik verbaasd. Moeten? Ik mag en ik wil! Misschien zit het in mijn DNA. Papa maakt radioreportages, mama schrijft verhalen en opa is sportverslaggever. Ik wil dan ook journalist worden. Ooit mocht ik K3 interviewen. Op zich plezant, maar achteraf verbood de manager me om de video te gebruiken omdat de meisjes niet geschminkt waren. Daar wil ik me later dus niet mee bezig houden. Ik wil verhalen vertellen die er toe doen en de wereld veranderen. Ik volg de actualiteit sinds de kleuterklas. Ik herinner me hoe ik wenend en trillend op mijn benen in de badkamer stond, omdat ik een onrustwekkend nieuwsitem had gezien over het klimaat. En ooit heb ik in een boze bui vijftig briefjes geschreven en in brievenbussen gestoken. DE AARDE HEEFT KOORTS, stond erop. Ook racisme, armoede en vrouwenrechten raken me diep. Gelukkig ben ik in België geboren en niet in Rusland of zo. Hier krijgt een journalist alle vrijheid. Ik ga dus topreportages kunnen maken. Alle beetjes helpen onze wereld vooruit! Toch?”