Lisa-Lauryn: “Op mijn achtste stierf mijn papa in een auto-ongeval. Dat is wat mama me vertelde. Ze was al jaren van hem gescheiden en hield me ver bij hem vandaan. Hij had auto’s gestolen, was kroongetuige bij een moordpartij, en had de staat opgelicht voor miljoenen euro’s. Dat hij eigenlijk zelfmoord had gepleegd in de gevangenis, kwam ik jaren later toevallig te weten. De grond zakte weg onder mijn voeten toen ik het van een wildvreemde te horen kreeg. Hysterisch rende ik naar huis. Mama, de sterkste vrouw die ik ken, stortte in. Ze had me de ware doodsoorzaak verzwegen, zei ze, omdat ik op dat moment nog zo jong was. Ik begreep het, maar het werd de zwaarste tijd van mijn leven. In diezelfde periode brak mijn stiefvader met me en beëindigde mijn beste vriend onze vriendschap. Ik was zestien en stopte met school. Mijn wereld lag in puin. Ik voelde me alleen, maar tegelijkertijd ook sterk. Misschien heb ik die kracht van mijn vader geërfd, want als crimineel moet je over enorm veel lef beschikken. Ik herpakte me door die kracht op een positieve manier te gebruiken. Sterk in mijn schoenen staan en mijn eigen pad bewandelen. Zo leerde ik van mezelf te houden en gelukkig te zijn, zonder me aan te trekken wat anderen van me denken. Heel even ben ik de modellenwereld ingestapt. Maar ik kreeg snel door dat daar de regel ‘voor wat hoort wat’ geldt. En ik wil er geraken zonder iemand iets verschuldigd te zijn. Nu timmer ik aan mijn droom om een tattooshop te beginnen. Mijn lichaam staat vol symbolen die ik zelf heb aangebracht. Ik zie de mensen vaak naar me kijken. Vreemd meisje, denken ze vast. Met mijn ratjes Chichi en Indi op de schouder val ik natuurlijk nog meer op. Toen de verkoopster van de dierenwinkel vertelde dat je altijd twee ratjes moet kopen omdat ze anders dood gaan van eenzaamheid, was ik ontroerd. Wat een poëtische gedachte! Ik heb zelf ervaren dat verbondenheid het mooiste gevoel is op aarde, zeker als je het moeilijk hebt. Chichi en Indi maken me blij. Het liefst zoeken ze de warmte op in mijn nek. Dan kijken we samen naar een Netflix-serie. Soms tot de vogels buiten een nieuwe dag inluiden.”