Dirk: “Papa was terminaal toen ik Anuschka leerde kennen. Het was een intense periode van uitersten: verdriet en verliefdheid, afscheid nemen en een nieuwe liefde omarmen. Anuschka verloor haar vader toen ze jong was en begreep wat ik doormaakte. Haar steun troostte en gaf rust. Aan de andere kant hadden we kinderen uit een vorig huwelijk. We waagden de sprong waardoor ik opeens deel uitmaakte van een groot gezin. Mijn dochter had er plots een stiefzus en twee stiefbroers bij. De kinderen van Anuschka hadden al een vader maar toch probeerde ik er voor hen te zijn. Toen ze me poepa begonnen te noemen, smolt mijn hart. Ik was zo ontroerd.”

Anuschka: “Zo mooi om te zien hoe onze oudste, die voorheen altijd truien met doodskoppen droeg, plots hemdjes zoals Dirk ging dragen. Of hoe de jongste vaak zegt: ‘Poepa, vanavond ga ik speciaal voor jou koken.’ Je krijgt terug wat je geeft. We hebben afscheid genomen van ons oude leven en een nieuw, warm nest gebouwd waarin iedereen zijn eigen plekje heeft gevonden. We hebben een kind van ons twee overwogen, maar die gedachte lieten we snel varen. Nu is er meer tijd voor de vier kinderen, voor onszelf, onze carrières. In huis is er bovendien nog plek en liefde over voor een heleboel asieldieren. En een eerste kleinkind is onderweg!”