Koen: “Vier jaar geleden zijn we getrouwd. Zonder toeters en bellen. We zeiden tegen elkaar: ‘Als het niet lukt, kunnen we nog altijd vrienden blijven.’ En zo staan we in onze relatie: we smeden geen plannen, we koesteren geen verwachtingen. Zo zijn we een koppel geworden, zo zijn we gaan samenwonen, zo hebben we een huis gebouwd, zo zijn we getrouwd. En dan opeens besef je: hé, we zijn de 50 gepasseerd, en ooh, we zijn al 34 jaar samen!”

Paul: “We zijn echt dol op elkaar maar we doen er heel gewoon over. Onze relatie is er, punt aan de lijn. We zijn ‘de jongens’ in Koens familie, Koen wordt op handen gedragen door de mijne. De omgeving heeft ons heel snel aanvaard. We zijn blijkbaar een droompaar, heel romantisch. Soms vragen we ons af: kunnen we niets terugdoen voor de gemeenschap die zo voor homorechten geijverd heeft? Deelnemen aan gay-parades, op barricades klimmen? Anderzijds, misschien moeten we het op onze manier doen. Er gewoon zijn, zonder toeters en bellen.”