“Ik werd betoverd door de magie van acteren en zou dit nooit meer loslaten.”

“Op mijn zevende stond ik voor de eerste keer op een podium. Ik speelde een standbeeld dat haar dromen wilde waarmaken. Daar voelde ik wat het is om impact te hebben. Een stem. Een publiek. Ik werd betoverd door de magie van acteren en zou dit nooit meer loslaten.

Toch lag mijn weg bezaaid met obstakels. Op school werd ik gepest omdat ik wat mollig was en het Nederlands niet perfect beheerste. Toneel werd mijn toevluchtsoord. Ik verdiepte me in de Turkse taal en literatuur, want ik droomde ervan om het als actrice waar te maken in Turkije, mijn land van oorsprong. Zo droeg ik altijd een woordenboek bij me en zocht ik het gezelschap op van mensen die mooi praatten.

Mijn zomers begon ik door te brengen in Istanbul om er connecties te leggen. Ik wist dat ik mooi was, getalenteerd en gedreven. Maar ik was ook naïef. Dat ik weigerde om met bepaalde machtige filmmensen de koffer in te duiken, had gevolgen. De jobaanbiedingen bleven uit en zelfs mijn familie verloor de hoop.

Men zegt dat je in de filmwereld voor je 25ste je eerste hoofdrol moet bemachtigen. Rond mijn dertigste stond ik nergens. Ik was in strijd met mijn familie, de sector en mezelf. Was het uit wanhoop of uitzichtloosheid? Ik trouwde met een Turkse man, verhuisde naar Istanbul en vond werk in een fabriek. Stiekem nam ik toneellessen, ver buiten de stad, omdat mijn echtgenoot niet in mijn talent geloofde. Toen mijn vader vlak voor zijn pensioen ongeneeslijk ziek werd verklaard, sloeg het besef in: ‘Ik wil niet wachten tot later om gelukkig te zijn’. Ik wrikte me los uit mijn huwelijk en wijdde me volledig aan mijn acteercarrière.

Tijdens filmopnames ontmoette ik de liefde van mijn leven: Adem, een Nederlandse acteur met Turkse roots. Net als ik was hij opgegroeid tussen twee culturen. Vanaf dan viel alles op zijn plek. Zo kreeg ik de rol van Fatima, een Arabisch sprekend personage in de bekende Disney+-serie ‘Kaçis Runaway’. Hiermee bewees ik aan mezelf dat als je in jezelf blijft geloven, je alles kan. Adem en ik zijn nu getrouwd, hebben een kindje en reizen voor filmopnames heen en weer tussen Istanbul en Heusden-Zolder. We koesteren elkaars dromen met de wereld aan onze voeten.”