Ine: “We waren beiden elf maanden toen onze foto's werden genomen. Ik ben er zeker van dat ik me amper heb bewogen. Mijn dochtertje Helena daarentegen was niet te houden tijdens de fotoshoot. Ze kroop voortdurend van haar plek, raakte verstrikt in flitskabels … Zo is Helena. Ondernemend, nieuwsgierig en van niets of niemand bang. Ik was een saai, verlegen kind. Als ik in de winkel dankjewel moest zeggen voor een snoepje, klapte ik dicht. Mijn grootmoeder had een kruidenierszaakje waar ik het liefst wegkroop onder de toonbank, of in een dapper moment de Royco Minute Soup sorteerde. Helena zou er alle rekken hebben leeggehaald. Daarin lijkt ze op mijn broer. Die klom op daken, viel gaten in zijn hoofd en schommelde zo hard dat hij bij de buren belandde. Helena is binnenkort het middelste kind in ons gezin. Een derde kindje is op komst. Onze oudste dochter Janne is bijzonder. Zij zit in een rolstoel en is mentaal jonger dan Helena die inmiddels twee is. Dat maakt dat Helena zich niet de kleine, maar de grote zus voelt. Een rol die ze heel serieus neemt. Ze is ijzersterk en duwt Jannes rolstoel voort. Ze legt ook knuffels in haar bed. Toch staat ze op haar strepen. Ze zegt ‘pop van Helena, Janne niet afpakken’. Iets wat Janne natuurlijk onmogelijk kan. Als ik aan de toekomst van Helena denk, ben ik gerust. Die komt er wel. Ze is zo heerlijk zeker van haar stuk.”