Joline: “Het meisje op de foto heette Maria. Ze is de mama van Mémé, de oma van mijn mama. Die is al heel oud. Toen Mémé drie jaar was, had haar mama een nieuwe baby in de buik. Maar omdat de papa opeens was gestorven, moest zij voor centjes gaan werken in een fabriek. Op haar werk stond ze elke dag met blote voeten in het water. Ze kreeg een longontsteking en hoestte de hele tijd. Ze brachten haar naar het ziekenhuis maar daar is ze doodgegaan. Mémé werd een weesje. De familie had geen centjes om Maria terug te brengen naar het dorp waar ze woonde en daarom moesten ze haar in een vreemde stad begraven. Het kindje in haar buik was ook doodgegaan. Toen Mémé dit verhaal vertelde werd ik heel triestig omdat Maria zo hard voor niks gewerkt had. Mama en ik hebben uitgerekend dat de foto 114 jaar oud is. Ik vind het een beetje gek dat ik op iemand lijk van vroeger. Het is precies of Maria in mij zit. Ik vond het heel leuk om de foto na te maken omdat ik die hoed mocht opzetten. Mama en ik hebben de twee foto’s in een kader gedaan en aan Mémé in het rusthuis gegeven. Ze was heel blij en heeft ze boven haar bed gehangen. Ik denk dat ze er elke avond naar kijkt zodat ze goed kan slapen.”