Marc: “Vroeger struinden we samen tweedehandswinkels af. We waren jong, verliefd en hielden van bonte kleuren. In de jaren tachtig raakte Mia verknocht aan de Belgische mode. Ik ben haar gevolgd. Sindsdien dragen we alleen nog zwart. We horen zichtbaar samen. Wat de mensen vanbuiten zien, voelen wij vanbinnen. Een immense verbondenheid. Ze is het meisje waar ik sinds mijn twaalfde op verliefd ben, en dat gevoel is nooit meer weggegaan.”

Mia: “Elke avond houden we een ‘productievergadering’. Dan babbelen we over over de liefde, de schoonheid, het leven, over wat de dag ons bracht en zal brengen. Zo hebben we elk obstakel overwonnen. Marc heeft bovendien een bijzondere gave. Hij leest mijn gezicht. Hij weet wat ik denk, welke zorgen ik heb, waar ik nood aan heb. Onze vrees is elkaar verliezen. Als de één gaat, is de ander verloren.”