“Ik wilde alleen maar drummen, niets anders maakte me gelukkig.”

“Waarom gebruikt een jongen van zes jaar de deksels van kookpotten als cimbalen en slaat hij op omgedraaide emmers tot ze gaten vertonen? Mijn drang om te drummen was fenomenaal. Ik moest en zou rockmuzikant worden. Mijn ouders namen het ernstig en vonden dat ik het hele spectrum in de muziek moest verkennen. Zo sloot ik me als drummer aan bij een accordeonclub waar zeventien jonge meisjes accordeon speelden. Anders mocht ik van mijn vader niet repeteren met mijn metalband.

Toen ik op mijn veertiende echte drumles kreeg, nam de muziek mijn gedachten helemaal over. Mijn punten op school verslechterden. Ondanks de goedbedoelde dreigementen van mijn vader duikelde ik in het beroepsonderwijs. Daar ging ik op leercontract bij een bedrijf dat vloertegels legde. Ik redeneerde: als ik overdag in de bouw werk, kan ik de nacht gebruiken om muziek te maken. Dit toekomstbeeld sloeg ik na twee jaar aan diggelen. Ik wilde alleen maar drummen, niets anders maakte me gelukkig.

Toen ik me inschreef in een Nederlandse drumschool, drong het tot me door hoe ernstig een muzikant moet zijn. Mijn vader, die zelf door heel hard werken alles opbouwde, motiveerde me om van drummen mijn beroep te maken. Vanaf toen zette ik echt alles op alles. Ik richtte samen met twee vrienden een muziekschool op, gaf drumles en ging op tour met de grootste coverband van Nederland. Ook trok ik voor een poos naar New York waar ik leerde dat er geen problemen bestaan, alleen opportuniteiten. Zo greep ik alle kansen en tuimelde ik van het ene muziekavontuur in het andere.

Ondertussen speel ik al 25 jaar bij Triggerfinger, de driekoppige rockband waarmee ik als drummer bekend werd in Vlaanderen en daarbuiten. Toen ik vijftig werd, heb ik dankbaar omgekeken. Ik was een jongetje met mogelijk iets wat ze vandaag ADHD noemen, maar ik had het geluk om mijn hyperfocus te vinden. Met de blik vooruit wil ik me blijven openstellen voor de wereld. Hard werken, positief zijn, durven dromen. Vissen gooien en - wie weet - walrussen terugkrijgen.”